En Kapak Sözler

Evren İle İlgili Sözler

Evren İle İlgili Sözler, Evren İle İlgili Yazılar.

 

Gerçek dış dünyanın gözlenmesi ve akıl ile kavranabilir. Herakleitos

Mutsuzluk evrenin sana yanlış yoldasın demesidir. Şirin Kartal

Yaratılmış dünya sonsuzlukta küçük bir parantezdir yalnızca. Sir Thomas Browne

Evren sınır koymaz biz inançlarımızla sınırlarız kendimizi. Jack E. Addington

Bazen gezegenimiz acaba evrenin tımarhanesi mi diye düşünmeden edemiyorum. Goethe

Evrende en büyük ziyan sorgulama yeteneğini yitirmiş bir beyindir. Einstein

Mutlaka başka canlılarda var yoksa bu koca evren ticaretin keşfedilmesi için var olmuş olamaz. Yılmaz Şener

Evrenin ve varlığın ana maddesi (arkhe) kendisi de sürekli değişme içinde olan ateştir. Herakleitos

Sonsuz içinde yalnız bir kosmos bulunduğunu söylemek koca bir tarlada sadece bir başağın sürdüğünü söylemek kadar saçmadır. Demokritos

Evrendeki tüm varlıklar madde ve formdan oluşur. Madde olabilirliktir form onu gerçek varlığa dönüştürür. Aristo

İçinde yalnız nesnelerin değeri olan yabancılaşmış bir dünyada insan da bir nesne olmuştur. İnsan önemini her gün biraz daha yitiriyor. Ernst Fisher

Her şeyin başında evren yaratıldı. Bu birçok insanı kızdırdı ve genellikle kötü bir adım olarak görüldü. Douglas Adams

Evren İle İlgili İlginç Yazılar

Şimdiye kadar yapılmış evrenle olan ilişkimiz hakkında yapılmış hikâyelere inanamıyorum. Orada ne var bakın bir orantı içinde değil. Richard Feynman

Evren bütünü bakımından makine gibi bir varlık değil sürekli oluş içinde bulunan canlı bir organizma gibidir. Whitehead

Aklın zinde kuvveti galip geldi ve göklerin yanan surlarına doğru çok uzaklara yola çıktı ve düşünce ve aklı içerisinde sınırsız evreni ele geçirdi. Lukretius

Evrenin gelişmesi diyalektik bir biçimde olmuştur: Tez antitez ve sentez. Bu gelişmeler ruhta değil maddede ortaya çıkar. Karl Marx

Kültürel doğrularımızla sağlanan bilginin tümü arasında doğruluğu en az kanıtlanabilmiş unsurlar tam da bizim için en fazla önem taşıması gereken ve evrenin bilmecelerini çözme yaşamın acılarına katlanmamızı sağlama görevi üstlenmiş unsurlardır. Sigmund Freud

Evrenin kendine ait bir düzeni ve yasaları vardır. Hayatın her alanı yasalarla yönetilir. Hiç bir şey çevreye veya şansa bağlı değildir. Jack E. Addington

İdealizme karşı çıkan materyalistlere göre gerçek olan şey gözleyebileceğimiz şeydir. Bizim için önemli olan ölçebilmek ve tartabilmektir. Ama bu ölçü ve tartı da ancak maddesel olan şeylere uygulanabilir. Öyleyse asıl gerçek bu uzay ve zaman içinde bulunan cisimler dünyasıdır. Bu maddesel olan şeyler arkasında bir gerçek aramaya kalkmamalıdır. Tek gerçek maddedir. Bedia

Evren yani olan her şeyin toplamı cismanidir yani ‘beden’dir ve büyüklük uzunluk genişlik ve derinlik boyutlarına sahiptir. Evrenin her parçası ‘beden’dir ve ‘beden’ olmayan bir şey evrenin parçası değildir. Ve evren her şey olduğuna göre onun parçası olmayan şey hiçbir şeydir ve dolayısıyla hiçbir yerdedir. Thomas Hobbes

Orada birileri olduğuna inanıyorum çünkü oraya baktığınızda evrenin ne kadar büyük olduğunu görüyorsunuz. Milyonlarca yıldız milyarlarca galaksi var. Bu evrende sadece dünyanın ve bizim olduğumuzu düşünmek bence bu çok kibirli bir tutum. Bu biraz eski çağlarda insanlığın dünyanın her şeyin merkezinde yer aldığını ve her şeyin onun etrafında döndüğünü düşünmesi gibi bir şey. Ben eminim ki bu evrende başkaları da var. Ama ben oradayken kapımı çalmadılar. Anousheh Ansari

Adalet evrenin ruhudur. Ömer Hayyam

Evrenin en güçlü savaşçıları sabır ve zamandır. Tolstoy

Dünya şeylerin evrensel yakınlığıdır. Foucault

Yaşamımda fethettim evreni doğruluğun kudretiyle! Faust

Evrenin kitabı matematik diliyle yazılmıştır. Galileo

Kozmos aynı zamanda bizim hikâyemiz. Kozmos: Bir Uzay Serüveni

İşte evren karşımızda duruyor ve hepsi bu! Bertrand Russell

Senin gülüşün ilkbaharda daha renkliydi.

Sen bile bilemezsin gülüşün ben de kaç bahar eder.

Ben gökyüzü olsam sana kuş olmak yakışır.

Konu ne zaman senden açılsa kapatmaya kıyamıyorum.

Yanıma gelmediğinde rüyalarıma beklerim.

Ama ben uyuyamadığım geceleri sana helal etmiyorum.

Uçurum uçurum gözlerine baktığım sensin.

İstediğin kadar uzağa git. Hep aynı gökyüzünü paylaşacağız.

Çünkü her bir zerrem aşık her bir zerrene.

Sen aklım ve kalbim arasında kalan en güzel çaresizliğimsin.

Bana yüzünü dönme gece oluyor sanıyorum.

Sevdim. Çünkü bir tek ona sarılınca yuva gibi kokuyordu içim.

Gülümse biraz ilaç alacak param yok çünkü.

Seni ben canımın içinde sakladım. Kalbimin ta derinliklerinde…

Telaşımı hoş gör, ıslandığım ilk yağmursun.

Sen hep gülümse ki yüreğinin güzelliği gülüşlerinde canlansın…

Sensiz geçen günlerimin kazası yok sevgilim.

Aşksız olma ki ölü olmayasın. Aşkta öl ki diri kalasın. Mevlana

Kendime gelemiyorum, sana gelsem olur mu?

Sensin, kalbim değildir. Böyle göğsüme vuran. Sabahattin Ali

Yemin ederim intiharsın sen seve seve edilen.

Şurama batan, şurama batana özlem demeselerdi bıçak derdim.

Sen en güzel şiirlerin bile kuramadığı kafiyesin.

Sen olmayınca buralar buz gibi. Sensizlik bir iklim adı şimdilerde…

Aklım mı? O yüzsüz bir misafir. Hep sende kalıyor.

Esrar gibi yeşil olmasa da gözleri… Her bakışı sarhoş ediyor beni.

Geleydin bir çay içimi, sen çay dökerdin, ben içimi.

Ötesi yok bu duanın benim ol. Benimle, aklınla, aşkınla bin yaşa.

Kalbim ki kendisine kefilim. Adınla uyandı bu sabah.

Ona bakmaya kıyamamak mı, yoksa bakıp da doyamamak mı aşk.

Gittin. Ve solumda kaldın ve soluğumda ve sonumda.

Tahir gibi sev mesela, özür dilerim daha önce gelemediğim için de.

Ve aşk senin tenezzül bile etmediğin gözlerimde kaldı.

Dua gibisin bana. Ne vakit seni ansam, bir huzurun içine düşüyorum.

Derdimin dermanı sensin. Bana bir duanın amini gerek.

Seni yüreğime düşüren yerçekimi etkisini hiç kaybetmesin istiyorum.

Sen bana Allah’ın emanetisin. Seni sevmek aşktır bana.

Kendimi görebileceğim en güzel ayna bana aşkla bakan gözlerindir.

Yar, bütün şiirlerime sebep ettim seni, hakkını helal et!

O kadar güzel gülüyor ki tamam diyorum bu kadar yaşadığım yeter.

Sen benim ilk şiirim, ilk kavgam, sen benim 17 yaşımsın.

Sen benim gökyüzüne gönderdiğim duamın yeryüzündeki cevabısın.

Diğer yarım filan yok benim can, sen benim tamamımsın.

Aşk, yer yerinden oynasa da; yâri yürekteki yerinden oynatmamaktır.

Ben sadece sevmeyi biliyorum, unutmayı öğrenemedim.

Ad koyunca büyüsü bozulur diye, isimsiz, izinsiz, içimden seviyorum seni.

Kim istemez mutlu olmayı, ama mutsuzluğa da var mısın?

Benim sende gördüğümü o güzellikleri görecekler diye ödüm kopuyor.

Şakağıma bir silah dayasan, ellerinin güzelliğine ağlarım.

O senin neyin olur dediler. Uzaktan dedim uzaktan yandığım olur kendisi.

Öyle biri var ilk görüşte değil her görüşte aşık oluyorum.

Bazen aşk iki lafı bir araya getirememektir. Seni dersin. Tükenir nefesin.

Aşk tüm dünya insanları içinde sana tanıdığım ayrıcalıktır.

Canımın içi, sen hangi şiirden kaçıp geldin yüreğimin ta orta yerine he?

En modern alışkanlıktır ölmek ben seni doğasıya seviyorum.

Aşk ve yangın birini daima bitirir. Netice olarak ikisi de düştüğü yeri yakar.

Gönül sevgiliyi bulmuşsa, kuru dal bile çiçek açar. Mevlana

Bir gün bir yerde tekrar karşılaşırsak eğer, benimle yine tanış yine seveyim.

Başka havalar getir bana içinde biraz bahar olsun biraz sen.

Aklımda işin yok! Durup durup aklıma gelme… Yanıma gel, mevzu kalbimde!

Yüreğini yasla bana sevgili, bir ömür birbirimize yük olalım.

Ve beni birden bire yüzünü değil, gözünü değil, sesini göresim geldi ey güzel.

Gözlerime bakarken gözlerinin içi gülüyordu, nasıl sevmezdim?

Sensiz bir gün daha akşam oldu. İçim el vermiyor. Biz buna “gün” demeyelim.

Yeter ki diline dolanayım; istersen bir küfür, istersen bir şarkı olayım.

Sen benim yıldız kayarken tuttuğum dilek değil ezan okunurken ettiğim duamsın.

Sen benim görmek için, bakmaya gerek bile duymadığım ezberimsin.

Hangi ara seni bu kadar sevdim bilemedim. Gecemi aydınlatan, gündüzümü ışıtan yar.

Aşkı aşıklar anlar diyorsun ben anlamazsam eğer bu solumda yanan sızı ne?

Hep aklıma geliyorsun bak gördün mü senin de gidecek başka yerin yok. Özdemir Asaf

Şimdi senin her yerini yine sevesim geldi seni avuç içlerindeki çizgilere kadar.

Sen benim hiç bıkmadan saatlerce seyre daldığım, tövbe tutmayan en tutkulu sevdamsın.

Bir gülüyorsun bir gülüyorsun sen tamam diyorum dünya bitti kapatın gidelim.

Gerçek aşk şans oyunları gibi hayali bile mutlu ediyor insanı. Fakat tutturabilene aşk olsun.

Unuturum diye uyudum, yine seninle uyandım. Belli ki uyurken de sevdim seni.

İnsana imtihan için özlemek yeter, bir şehri, bir sesi, bir nefesi. İmtihan için bir sen yeter…

Eğer adına eşlik edecekse soyadım, Allah için ahirete kadar senindir sol yanım.

Ey canımın sahibi Yar! Sen benimle olduktan sonra kaybettiklerimin ne önemi var. Mevlana

Denize ilk kez giren çocuk masumiyetiyle seviyorum seni. Boğulacakmışım gibi.

Ben yürürüm yane yane, aşk boyadı beni kane, ne akilem ne divane, gel gör beni aşk neyledi.

Karşıdan karşıya geçer gibi sev beni; önce bana, sonra bana, sonra yine bana bak.

İyi geceler canım derdin. Gecenin iyiliğinden çok, canın olma düşüncesi yeşerir dururdu içimde.

Bütün şairler sana mı aşıktı ki her okuduğum şiirde, dinlediğim ezgide sen vardın.

Çok solcu gördüm ben bu hayatta ama kimse senin gibi kalıcı devrim yapmadı “SOL” yanımda.

Burası gönül demliği yar. Dile dua, çaya dem, yüreğe kıdem. Aşk’a vefalı olan gelsin.

Git diyorsun da, olmuyor işte git demekle. Ben de sana sev diyorum mesela. Sevebiliyor musun?

Ben utangaç bir kalbi taşırım geceden. Ben sana aşık olduğumu, ölsem söyleyemem…

Aşk tenini nefsetmek değil, ruhunu resmetmektir. Bedenini bedene değil, kalbi kalbe hapsetmektir.

Bana kimse sen gibi baktı mı bilmem, ama ben kimseye sana baktığım gibi bakmadım.

Sana en muhtaç olduğum şu anda gel. Yaşamak olsan da gel, ölüm olsan da gel. Ümit Yaşar Oğuzcan

Sonunda aşk acısı olsa da sev, çok sev. Usul usul gir yüreğime, kalbim bağrım çatlasın!

Kalemi icat edene saygım sonsuz ama senin sıcacık yüreğin olmasaydı bu kalem kâğıda dokunamazdı.

Sen güldün ben bir yudum daha içtim çaydan. Yoksa nasıl açıklardım, içimdeki sıcaklığı.

Gözümle gördüğüm değil, gönlümde kördüğümsün. Çözmeye niyetim yok, sen benim ömürlüğümsün.

Dışarıya yağmur, yüreğime hasret, fikrime sen. Nasıl yağıyorsunuz üçünüz birden bir bilsen.

Canım benim bilir misin? Canım dediğimde içimden canım çıkıp sana koştuğunu duyarım hep. Ahmet Arif

Aslında aşkı yağmura benzetmek lazım. Göğüne bir türlü dönmeyi düşünemeyen yağmura…

Nedir senin gerçeğin. Aşk kime yakışır, vuslat kime? Canı seni çekene mi, senin için canından geçene mi?

Aşktan yana yaşadıklarımı bilseydin eğer, halen sevebiliyor oluşuma aşık olurdun… Elif Şafak

Exit mobile version